24 Aralık 2013 Salı

24 Aralık 2013, Salı (14.hafta)

Hamilelik.. 
Hiç böyle duygu patlamaları yaşayacağımı, bole hissedeceğimi tahmin etmiyordum..
Yarın 14. Haftaya gireceğiz.. Hayatımda ve vücudumda o kadar çok değişiklik var ki yetişemiyorum artık.. Regl olmuyorum, hormonlar anlamadığım şekillere giriyor, vücudum tamamen kontrolümün dışında ilerliyor.. Kilo alıyorum, göğüslerim kocaman, belim kopacakmış gibi ağrıyor vs vs..
Dikkat etmem gereken kendimden başka biri daha var ve ben onu içimde taşıyorum; yürürken bile attığım her adıma milyon defa dikkat ediyorum.. Merdiven inerken çıkarken, ayakkabı giyerken, çıkarırken.. Sabahları bilgisayarı açmaya eğilirken bile.. İçimdeki bebek şuanda tamamen benim sorumluluğumda.. Ona bir şey olursa diye max özen gösteriyorum.. Yediklerime içtiklerime vs vs.. Ve hormonlar aklımı, mantığımı her şeyimi aldı.. İşle ilgili hata yapmamak için çabalıyorum, ama hayatımın geri kalanı için enerji, istek, hal vs bırakmıyor.. Eve geldiğimde sağlıklı beslenmem gerek yemek yap vs..  
Neyse iste bole..  
14. Haftamız kutlu mutlu olsun...

10 Aralık 2013 Salı

10 Aralık 2013, Salı (12 haftalık)

İzmir'den dönüş..
Aileden ayrılış..
Buz gibi bir Ankara'ya geliş..
Moralim bozuk.. 
Bu soğukta işe gitmek istemiyorum :( evde sıcacık oturup sağlıklı beslenmek istiyorum sadece.. 
Burada kendimi çok yalnız hissediyorum, annem yok babam yok :( buraya geldikleri 2 günde bile bana ne kadar yardımcılar.. Aynı şehirde olsak keşke şuan.. Bu isteklerim olamayacağı için mutsuzum, sinirliyim.. Ağlıyorum.. Bunların tek suçlusunu Sami olarak görüp tüm sinirimi ondan çıkarıyorum :(
O da sanki  her şeyi benim tersime yapıyormuş gibi geliyor şuan.. Bu hormonlar gerçekten bir garip!  

30 Kasım 2013 Cumartesi

30 Kasım 2013, Cumartesi (11 haftalık)


Bugün artık bebeğimizi gördük :) elleri, kolları kıpır kıpırdı :) doktor sayıyor; bak 2 eli 2 ayağı var gördün mü diyor :) kalp atışını gördük, pıtır pıtır kıpırdaşıp duruyor :) burun ve ense kalınlığı vs ölçümleri için doktoru zorladık biraz.. Bebişkom doktorun istediği şekle geçemedi bi türlü kalktım, yürüdüm, dolaştım anca pozisyon aldı :) Anasına çekecek herhalde inat konusunda ;) Çok farklı bir heyecan; içimde bir bebiş günden güne büyüyor :) 4 cm olmuş fırlama :) mm lerden bahsederken bir anda cm lere geçtik :) ikili test yaptırdık, hafta içi sonucunu alıp doktora gideceğiz, umarım bir sorun olmaz.. Hafta sonu da anneanneyle dedeye gideceğiz :)
Bu hafta yorgunluğum sanki daha azdı ama hala yemek yapmaya gücüm yok..yemek yaparken aralarda salona geçip yatıyorum hemen.. Bugün Saygınla Yaprak vardi, koltukta oturmak zulüm geldi. Yatıp uyumak istiyorummm!!!!!
Uyku şuaralar en sevdiğim şey :) hatta tek :)

14 Kasım 2013 Perşembe

14 Kasım 2013, Perşembe (8 haftalık)

Bu hafta boyunca hep yorgundum.
Pazartesi yatağa nasıl gittiğimi dahi hatırlatmıyorum :(
Her gün 21.30-22.00 olmadan uyuyorum :( Sami'yi yemek yerken görüyorum bi tek :( 
O kadar yorgun geliyorum ki eve yemek yapmaya gücüm olmuyor :( Dün mantı yedim sadece! Bu hafta istediğim kadar düzgün beslenemedim :( yemek yemeye bile halim yokken nasıl düzgün besleneceğim??? Dün en azından bebeğe faydası olsun diye Sami'den mandalina suyu istedim..en azından c vitamini aldı yavrucak :) Annem olsaydı bakardı bana :( 
Bi de kafayı yedim,yorgunum halsizim diye kendime kızıyorum! Çünkü alışkın değilim böyle mızmızlanmaya :( kendime bir şeyleri kanıtlamaya çalışır gibi sofrayı topluyorum, ama o bulaşıkları makineye fırlatmak istiyorum sadece :( 
Bide Sami'yi özledim, bi yemek yerken bide uyurken görüyorum sanki onu :(
Bu haftayı sevmedim hiç :(
Bebeğim büyüyor, büyüsün sağlığı hep iyi olsun ama bu yorgunluk beni benden aldı...

2 Kasım 2013 Cumartesi

2 Kasım 2013, Cumartesi (6 haftalık)

Saat 11 deki randevuya giderken acaba ne kadar büyümüş, Datça gidiş-dönüşte bi sıkıntı olmuş mu, acaba doktor neler söyleyecek gibi ve daha nice sorular vardi aklımızda. Muayenede gördük ki bizim susam 6 mm olmuş :) kalp atışlarını gördük, ekranda bi karıncalanma oynaşıp oynaşıp duruyordu, susamın kalbi :)
Her şeyin yolunda, bebişimizin hızla büyüdüğünü gördük, duyduk :)
Diğer randevuyu 1 ay sonraya verdi doktor, üzüldük :( o kadar nasıl sabredeceğiz Sami de ben de bilmiyorum! :) Yeni resimlerini aldık anneanne ve dedesine gösterdik :)

21 Ekim 2013 Pazartesi

21 Ekim 2013, Pazartesi

Doktorla randevumuz 20.30 daydı, o saate kadar ne çalıştığımı biliyorum ne de ne yaptığımı. Aklım başımda olmadan bir gün geçirdim! 5 te heyecandan karnım ağrımaya başladı bunun için de panik yaptım :( 
Doktorun muayenesinde heyecandan titriyordum! 1 saate yakın oradaydık; susam tanesi gayet iyiydi sağlıklıydı :) yerli yerindeydi :) Doktor anlattı, biz dinledik. Heyecandan ne yaptığımı bilmiyordum. Çıkarken para verme kısmını bile unuttum gidiyordum, Sami para vermeden gideceksin herhalde dedi :) Arabaya gider gitmez herkese haber verme trafiği başladı :) 
Anneler-Babalar, Kardeşler, Arkadaşlar derken yorgunluktan ve heyecandan oldum bittim..
Erken yattık ama ikimizde heyecandan uyuyamadık.. Gelecek uykusuz günlerin provasını yaptık :)

20 Ekim 2013 Pazar

20 Ekim 2013, Pazar

Kaç gündür geciken reglime artık bugün bir test aldık ve sonucu pozitif çıktı!!!! 
Mutluluğumu, şaşkınlığımı, sevincimi vs. duygularımı deli deli bağırıp çağırarak herkese duyurasım vardı, hala da var :)
Sami'nin şaşkınlığı da görülmeye değerdi! :) 
Terasa çıkıp annemle babama söyledik çok sevindiler :)
Samicim her zamanki şüpheciliğiyle bir test daha aldırdı, onu babaannede yaptım ama yanlış sonucu gördüm ve bi yandan Sami'ye nasıl söyleyeceğim diye düşünüp öte yandan dumura uğradım vs. Söylediğim anda yüzündeki hayal kırıklığını görmek çok üzücüydü :( 
Oradan nasıl çıktığımızı hatırlamak bile istemiyorum!
Allah'tan Sami'nin aklına geldi de hastaneye uğrayıp kan testi yaptırdık 11.00 de. 11.45 te hastaneden arayana kadar o yol bitmedi bize :( Ama güzel haberi alınca susam tanesi bebeğimize isimler düşünmeye başladık bile :) 
duru, naz, nil, mert vs :) 
Sonra doktordan randevu alıp randevu saatine kadar kafamızda kurduk durduk... 
Bodrum'dan Ankara'ya eve gelince Samicim hiç bir şey taşıtmadı bana ama kendi canı çıktı :( 
Ertesi günün yemeği için ben barbunya taze fasulye ayıkladım Samicim pişirdi, ilk günden pek bi ilgi alaka vardi :) 
Test sonucunu görüp hamile olduğumu öğrendiğimizden beri rüya gibiydi; ilk defa Bodrum-Ankara yolu su gibi aktı geçti, gece yattığımızda mutluluktan, şaşkınlıktan uyuyamadık bi süre...
Bakalım yarın hayat bize neler getirecek... Sabırsızlanıyorum!!!!

19 Eylül 2013 Perşembe

başlangıç...

Bal oğlum,
Şimdi bu blog da nereden çıktı deme diye yazıyorum bunu :)
Hamile olduğumu öğrendiğim günden beri küçük küçük bir şeyler yazıyorum sürekli.. 
Kafamda hep güzel bir defter alıp kağıda dökmek vardı bu yazılanları ama bir türlü istediğim defteri alamadım; hem beğenemediğim den hem de zamansızlıktan. Sonrada bu küçük yazıları yazmaya bile zor vakit ayırırken bir de bunları elde yazma işine hiç vakit bulamayacağım için açıldı bu blog desem yeridir. Tabi çağımızın yeni günlüklerinin bloglar olduğunu söylememe gerek yok sanırım.
Hamile olduğumu öğrendiğim ilk günden itibaren yaşadıklarımız burada olacak bonibon oğlum, bal bebeğim :)
Keyifli okumalar ;)