30 Haziran 2014 Pazartesi

30 Haziran 2014, Pazartesi (2 haftalık)

Yarın 2 haftalık olacaksın oğluşum!!! 14 gün dile kolay.. Hem daha uzunmuş gibi geliyor hem de daha dün doğmuşsun gibi... Her gün aslında birbirinin aynısı ama her gün birbirinden farklı.. İlk günlerin zorluğu geçti sanki biraz, acemilik azaldı.. Ama hala bezini düzgün bağlayamıyorum :( Çişler kaçıveriyor! 
Cumartesi 10 günlük kontrolün vardi; bi çocuk doktoruna gittik. 48 cm 2.880 gr çıktın kontrolde. Hastanede 44 cm ölçmüşlerdi yanlış ölçmüşler! Sinir oldum! Neyse doğduğun kiloya ulaşmışsın benim için en önemli şey buydu, demek ki sütüm yetiyormuş. 
Şuan küçük mırıldanmalarla uyuyorsun, izin verirsen bende uyuyacağım biraz. Öptüm seni küçük davşan :)

24 Haziran 2014 Salı

24 Haziran 2014, Salı (1 haftalık)

Oğluşum!!!
Bugün 1 haftalık oldun sen :) Kocaman oldun artık!!! ;) Canım oğlum.. Şu bi hafta nasıl geçti diye sorsan inan anlatmakta zorluk çekerim! Öyle yoğun ve güzel bir haftaydı ki!!! Geçen hafta Salı günü apar topar doğduktan sonra Çarşamba akşamı çıktık hastaneden! Hastanede o gün gayet sakin ve usluydun, eve gelmemizle birlikte sürekli ağlamaya başladın :( Ben seni emzirip sakinleştirmeye çalışırken babanla amcanda park yatağını kurdular, salondan tekli koltuğu yatak odamıza getirdiler, şifoniyer de balkonlu odaya transfer oldu ve ev komple değişti :) 
O gece epey huysuzdun kuzum, ben sütümün yetmediğini düşünüp ağlarken baban da seni ve beni sakinleştirmeye çabaladı. Sonra pompayla süt sağdım ve gelen o ilk damlaya o kadar sevindim ki!!! Kaşıkla sütü içirdik sana ama hala ağlıyordun :( Sonradan anladık gazın vardı kucağımızda uyutup yatağına yatırdığımız anda uyanıp ağlamaya başlıyordun. Benim sırtımda hala epidural takılıydı ve rahat hareket edemiyordum :( Ona rağmen koltukta göğsümde uyuttum biraz seni. Belim zonklamaya başlayıp kalkınca gene uyandın kuzum.. Sabah 4.30 a kadar böyle sürdü. Anneannen ve Eda teyzen nöbeti devraldı, biz de babanla biraz uyuduk. Sabah 6 da uyandığımda panik oldum, sen neredeydin ne yapıyordun acaba??? Balkonlu odadan salona yürüyene kadar bi asır geçti sanki! Teyzenin göğsünde uyuyordun minik kuş :))
O gün sakindin ara ara ağlıyordun tabi. Cumartesi gündüz gene geçmeyen gazın olunca bi de bana sarı gelmeye başlamıştın, Güven Hastanesine gittik, sarılığın normalmiş, ama doktor amca da karnı çok gergin gazı var dedi bi kaç ilaç verdi, onları kullanmaya başlayınca biraz olsun rahatladın kuzum. 
Dün 23 Haziran Pazartesi kontrolün vardı, topuk kanı alındı, doktor abla her yanına baktı, reflekslerin vs her şey iyiydi, ama seni soydukları için gene viyakladın :) 2.830 gr doğmuştun, 2.620 gr a düşmüşsün. Normalmiş ama ben bozuldum tabi bundan sonraki 5 gün içinde kilo almaya başlarmışsın. Hemencecik al oğluşum ki mama takviyesi vermesinler sana :((( 
Dün akşam Erman ve Pelin geldi, onlara tüm hünerlerini gösterdin! Onlar gittikten sonra da göstermeye devam ettin, gece 12 ye kadar uyumadın. Nasıl yaptıysa anneannen uyuttu seni gece 3.30 a kadar deliksiz uyudun (uyuduk) sonra emzirdim, sonra bi 3 saat daha uyudun. Dün gece çok akıllıydın oğlus! Sabah altını alırken baktım sadece çiş yapmışsın altını bi açtım hooppp işedin gene avucumu açtım etrafa gitmesin diye ama ne mümkün! Sabah halbuki baban gitmeden üstünü değiştirmiştik sonra bi daha değiştik... Avucuma işedikten sonra bide pırt yapıp kaka da yaptın tam oldu :))) Çamaşır makinesi tamamen sana ait oldu artık! Senden fırsat kalırsa bizim eşyalarda yıkanıyor! Şuan gene melek gibi uyuyorsun :) Birazdan uyandırıp emzirme, alt açma maratonunu başlatacağım :))) Heyecan dorukta!

19 Haziran 2014 Perşembe

19 Haziran 2014, Perşembe

Minik bebeğim...

Doğum sırasında göbeğin kesilirken göbek adını dedelerimin adını koymuştuk; Mustafa Ömer diye.

Bugün de Yıldırım Deden kendi adını fısıldadı kulağına.

Deniz Deniz Deniz...

Adınla büyü güzel oğlum.

Sağlıkla büyü canım bebeğim.

İyi ki Doğdun! İyi ki Varsın!






17 Haziran 2014 Salı

17 Haziran 2014, Salı

Sabah baban hastane çantalarımızı arabaya koydu işe gitti, bende onu geçirdikten sonra biraz daha uyudum. Kalktığımda hafif bi lekelenme olduğunu gördüm, ne yapacağımı bilemedim! Doktorumu arayayım babanı mi arayayım önce kimi arayayım bilemedim bi türlü! 1 saat öyle dolandıktan sonra doktoru aradım, baban da merak edip duruyordu beni naptın vs diye.. Bu sırada hayatımın en hızlı duşunu aldım :) Doktorun aramasını beklerken kafam oyalansın diye Game of Thrones izledim :) bakalım sen bunları okurken bu diziler sana nasıl saçma ve komik gelecek :)) 
Doktor amcan gel bi kontrole görelim seni deyince nasıl olsa bugün almaz doğuma diye düşündüm!!! Ama yanlış düşünmüşüm :)  Bugün yapalım doğumu tehlikeye girmesin ogluş dedi... Ben de başladım ağlamaya :))) Anneanne ile deden dayının yanında olabilmek için İzmir'e gitmişlerdi bi gün önce..Hatta annem otobüse binmeden biz gelmeden doğurayım deme sakın demişti :) Sanki içine doğmuş! Onlar yok yanımda, Eda yok,  yapılacak bi ton şey var daha diye başladım ağlamaya :)) Bi yandan da korkuyordum, ya hazır değilsem diye... Baban annemleri aradı, herkes panik oldu tabi!! 7 uçağıyla gelebilmek için bilet alındı onlara... Doktordan çıktıktan sonra telefon trafiği başladı, bi yandan da Güven Hastanesine gidiyorduk. Baban bi yandan beni sakinleştirip bi yandan araba kullanıp bi yandan da herkesle telefonda konuşuyordu! Hastaneye vardık Pelin oradaydı... Odamıza çıktık, ben hala şoktaydım. Evden alınacakları söyleyip talimatları verdim :) Sonra elimin üstüne damar yolu açtılar ve her şey çok hızlı gelişti, anestezi uzmanı geldi ( Kenan Erk) ve epidural yaptılar bana.. Doğumdan daha çok bundan korkuyordum sanırım :) İğne olayları bittikten sonra birazcık sakinleştim! Ama çok az :) Hala ara ara ağlamaya devam ediyordum! Doktorun gelmesiyle beni doğumhaneye aldılar, masaya yatırdıktan sonra baban geldi yanımıza.. Sonra zaten 2 dk da sen çıktın, ağlamadığını düşünüp doktorlara ağlamıyor dedim ve doktor amca topuğunu sıktı ortalığı inlettin! Baban beni unutup seninle ilgilenmeye başladı ;) İlk sözleri " Aşkım çok güzel yaa" ydı :))) Çünkü çok güzeldin bebiskom :) Sonra saniyelik benim yanıma verdiler seni öptüm miniciktin! Sonra kontroller için çıkardılar seni yanımdan :( Babanda gitti ben masada dikilmeyi bekledim... Çıktığımda bi an önce seni görmek istiyordum, odamıza gittiğimizde babanın kucağında beni bekliyordunuz :) Baban az bile söylemiş çok çok çok güzeldin! Seni kucağıma aldığım an inanılmaz güzeldi! Emmeye başladın minicik dudaklarınla :) Herkes oradaydı, Pelin Erman, Yaprak Saygın Yaman :) İbrahim deden, Halime babaannen bizi bekliyorlardı. Anneannen ve Yıldırım deden yoldaydı Damla ve Efdal onları almaya gitmişlerdi.. Hüseyin amcan, Fatma yengen ve Ege abinle birlikte Eda teyzen de gece 2.30 gibi yanımıza gelebildiler. Seni görmek için herkes yollara düştü kuzum! 

Deniz'den İlk Mesaj...

Merhaba :) 
Ben Deniz Akpınar :) 
17 Haziran saat 19.15 de Ankara Güven Hastanesinde dünyaya geldim! 
Annis Ece ve babiş Sami ile mutlu bir hayata gözlerimi açtım, çığlığı bastım :) 

17 Haziran 2014, Salı (39 haftalık)

Oğlum..
Sabah kalktığımda hafif bi kanamam vardi.. Şimdi baban gelmek üzere Gata'ya gideceğiz.. Bakalım.. Çok heyecanlıyım!!! Ama nolursun bugün gelme! Anneannen yok, deden yok, ev kirli.. Daha yapılacak şeyler var... Bi de korkuyorum :( Biraz panik durumdayım... 
Mujk!!!