Deniz'im güzel oğlum..
Cuma günü anneanneni yolcu ettikten sonra evimize geldik, her şey normaldi. Ta ki gece 3'te yanımıza gelene kadar. Yanıyordun, ateşin vardı :( Cumartesi gecesi 40,5 - 39,5 arası gidip gelen ateşle boğuştuktan sonra Pazar günü soluğu Güven Hastanesi'nde aldık. Betadan şüphelendiler, tahlil verdik ama sonucu negatif çıktı. Pazartesi sabah yarım gün baban yarım gün ben ilgilenecektim, sabah baban ilgilendi ama sonra ben gelemedim :( Babaannen baktı sana. Akşam hala ateşin düşmeyince gene hastaneye gittik. Doktor bademciklerinin şiş ve bembeyaz olduğunu söyledi, kulakta sıvı birikmiş vs. Damar yolu açıldı ve kan tahlili verdik. Sonucun çıkmasını bekledik ve 3 gün boyunca damar yolundan ilaç alacağını söyledi doktor. Biz öldük! Minicik bir bebeğin damar yolundan ilaçla ne işi olur diye düşünüyor insan ama CRP diye bir değer (vücutta iltihap olduğunu gösteriyormuş galiba) yüksek çıktı. Sonrasında 7 gün antibiyotik :( Kan değerlerini Alev Doktor'a gönderdik, ilacı alıp almamaya karar veremedik ama o da tedavi başlasın deyince doğru ilacı alacağımız kısma... Epey ağladın, çok korktun ama şimdi iyisin kuşum. Sen hiç hasta olma bebeğim. Kolunda damar yolu açıkken kolunu gösterip "Abla" deyip kolunu gösteriyordun. Gün içinde hiç korkmadın ama ilacı alma kısmı sıkıntılıydı. İlk defa akıllı telefonlar tam anlamıyla cankurtaran oldu!
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder